Czeskie uzdrowiska

Mam nadzieje, że każdy sobie wypoczął po długim weekendzie. Cieszmy się z tego, że w połowie listopada temperatury sięgają zawrotnych 18 stopni i nie musimy jeździć do sanatoriów i saun się wygrzewać.

Zaciekawiła mnie długa tradycja uzdrowiskowa na ziemiach czeskich. Każdy wie, że na terenie republiki działa mnóstwo (ok 40 uzdrowisk), ale nie każdy wie kto się do tego przyczynił. Najlepsze jest, że w jakiś sposób ta osoba łączy też trzy narody : PL, CZ i Niemcy. Ale po kolei…

Przyjrzyjmy się na chwilę historii. Rozwój uzdrowisk pod koniec XVIII w. jest ściśle związany z postępem w nauce, technice i komunikacji. Zaczynają powstawać wielkie sanatoria i kolumnady, nad źródełkami stawiane są zadaszenia. Wygląd miejscowości uzdrowiskowych zaczyna się coraz bardziej ujednolicać pod względem architektonicznym. Wielką uwagę przykłada się do jakości źródeł mineralnych, coraz częściej poddawanych analizom chemicznym i badaniom wody. W tym okresie zmiany zachodzą niezwykle szybko. Właścicielom sanatoriów wiedzie się dobrze, pomimo że panuje silna konkurencja. Do uzdrowisk przyjeżdża najbardziej wymagająca klientela. Karlove Vary i Teplice w Czechach do dziś szczycą się faktem goszczenia cara Piotra I, Albrechta z Vladštejna, czy angielskiego króla Edwarda VII. W późniejszych czasach gośćmi czeskich uzdrowisk bywają wybitne postacie kultury europejskiej, na przykład Goethe, Schiller, Chopin, Beethoven, Wagner i inni. Nie można również zapominać o klientach z rodzin arystokratycznych, przemysłowcach, handlowcach, czy bankierach…

Podczas gdy wiek XVIII jest okresem powstawania i rozwoju uzdrowisk, wiek XIX to okres rozkwitu. Kompleksy uzdrowiskowe są rozbudowywane i modernizowane, powstają nowe metody leczenia i specjalizacje lekarskie. Dzięki swej skuteczności czeskie uzdrowiska stają się sławne. Pobyty kuracyjne stają się oznaką statusu społecznego. Miasta uzdrowiskowe zmieniają się w centra społeczne i kulturalne, często również stają się przystankami w podróży.

Lata 90-te minionego wieku otwierają przed czeskimi uzdrowiskami nową perspektywę. Wraz ze zmianą stylu życia jakość proponowanych usług poszerza się o nowe oferty relaksu, regeneracji, odnowy biologicznej, terapie antystresowe, uzupełnione infrastrukturą sportową (golf, turystyka rowerowa, turystyka piesza, fitness, tenis itd.). Tą specjalną, poszerzoną ofertę proponuje około 40 miejscowości uzdrowiskowych w Republice Czeskiej.

Ważną osobą dla rozwoju łaźni i uzdrowisk był Vincent Priessnitz, samouk w zakresie medycyny niekonwencjonalnej i naturalnej pochodzący z ówczesnego Śląska Austriackiego.

Na obszarze ówczesnych Niemiec i Austrii był uznawany za kontynuatora i wskrzesiciela metod hydroterapii zapoczątkowanych przez Siegmunda Hahna i Johanna Siegmunda Hahna.

Za rozwój chorób wewnętrznych obwiniał przede wszystkim „złe soki” w organach, które należy z ciała usunąć. Wykorzystywał zimną wodę i zimne okłady jako terapię przy różnych diagnozach, zalecał również specjalne diety oparte na wodzie, mleku i zimnych niedoprawionych potrawach oraz gimnastykę i spacery. Był również zwolennikiem hartowania zdrowia poprzez lodowate prysznice (spadek wody z kilku metrów na pacjentów). Korzystał również z wód leczniczych, lewatyw, kąpieli i saun.

Prießnitz „wszedł” na stałe do zasobów języka polskiego, to właśnie od niego w spolonizowanej formie wywodzi się słowo prysznic. 

Najsłynniejsze uzdrowiska:

KARLOVY VARY
Miasto Najsłynniejsze i największe uzdrowisko w Republice Czeskiej założone zostało około 1350 roku. Cesarz rzymski i król czeski Karol IV nadał mu w 1370 roku statut miasta, natomiast ostateczny wygląd uzyskało ono u schyłku XIX w.

Mariánské Lázně

Miasto Mariańskie Łaźnie są drugim największym miastem w zachodnioczeskim trójkącie uzdrowiskowym. Słyną nie tylko z leczniczego klimatu i doskonałych źródeł naturalnych, ale także z pięknej, urzekającej okolicy, położonej w malowniczej dolinie, otoczonej zielonym pasem pieczołowicie chronionych lasów. Miejsce to charakteryzuje się piękną przyrodą i niewyczerpanymi źródłami mineralnymi.

Jeseník
Miasto Miasto leży w najbardziej wysuniętej na północ części okręgu ołomunieckiego. Założone zostało w pierwszej połowie XIII wieku na szlaku handlowym między Morawami a Polską. Miejsce stało się sławne dzięki wydobyciu złota oraz produkcji adamaszku, zasłynęło również z wydobycia marmuru śląskiego, najbardziej jednak jako uzdrowisko. Uzdrowisko Jesenik założył w 1820 roku Vincenz Priessnitz