Mają mniejsze wypłaty, a mimo to żyje się im lepiej! O kim mowa? O Czechach, którzy nie mieszkają w trzech największych miastach Republiki Czeskiej. Serwis idnes prezentuje raport, z którego wynika, że mit o lepszym życiu w dużych miastach nie jest prawdą.

Badanie Regionální rozdíly v kupní síle: Ceny, platy, mzdy a důchody‘ srovnává příjmy různých skupinlidív jednotlivých krajích pracowni Idea porównuje wynagrodzenia Czechów oraz bada czy region republiki wpływa na wysokość wypłat. 

Okazuje się, że w przypadku Pragi dane o dochodach są silnie zawyżone przez zagraniczne firmy i dużą ich koncentrację w stolicy. Ponadto właśnie dzięki przekonaniu, że w Pradze szybciej znajdziemy pracę i będzie ona lepsza, drożeją czynsze oraz usługi. I choć zarabiamy w Pradze kwotę X, kupimy za nią mniej niż na przykład w Olomouc. 

Autorzy badania Matěj Bajgar i Petr Janský potwierdzają, że przeciętne wynagrodzenie nauczyciela w Zlinie czy w Pradze jest takie samo. Jednak w stolicy Czech będzie żyło się nam gorzej, mniej kupimy za to co wpłynęło na konto, a opłata za fryzjera również będzie wyższa. Porównując zarobki nauczycieli z kraju Usteckiego okazuje się, że tam życie będzie aż o 6 proc. tańsze niż w Pradze. 

Najcięższe życie według autorów raportu mają nauczyciele i urzędnicy z Brna i Pragi, okazuje się że nie zarabiają oni tak dużo. Praga jest miastem jedynie dla dobrze opłacanych pracowników korporacji.

Ciężkie jest również życie pracownika fizycznego w wielkich miastach. Mieszkaniec Brna kupi miesięcznie aż o 10 proc. mniej rzeczy niż jego kolega z okolic Opawy. 

Bogaci z wielkich miast płacą większe podatki za nieruchomości. Bezrobotni z Brna dostają taki sam zasiłek jak ci Ústí nad Labem, jednak to ci drudzy kupią za niego o 22 proc. więcej rzeczy niż ci pierwsi. Jedyną zachętą do emigrowania do metropolii jest zatem szerszy dostęp do kultury oraz większy wybór uczelni wyższych. 

To nie fikcja. W czeskich autobusach kursujących pomiędzy Pragą a miastem Kutna Hora pasażerowie mogą podładować swoje tablety czy telefony dzięki wejściom USB umieszczonym nad kasownikami. Na chwilę obecną takie udogodnienie znajdziemy tylko na dwóch liniach.

Grupa ČSAD Polkost uruchomiła specjalne pojazdy na linii 381 oraz 382. We wnętrzu pojazdu znajdziemy 10 wejść USB, które jednocześnie mogą ładować urządzenia mobilne. Na chwilę obecną wykonywane są kursy próbne, jeśli gniazda USB się sprawdzą i zyskają na popularności, wprowadzimy je do wszystkich naszych pojazdów – mówi Pavel Procházka, szef firmy Polkost. 

Firma ponadto obiecuje wprowadzenie tego typu udogodnień we wszystkich pojazdach wszystkich aktualnie działających przewoźników w obrębie Pragi i okolic. Niestety, praski MHD, który odpowiada za komunikacje miejską w stolicy Czech rozmywa nadzieje prażaków oraz milionów turystów: portów USB w metrze i autobusach nie będzie.

Dla pocieszenia wspomnę jedynie, że w tej chwili MHD pracuje nad uruchomieniem łączności WiFi w miejskich pojazdach oraz pokryciem sygnałem sieci komórkowych tunelów metra.

A to ci paradoks! Chociaż z każdym rokiem w Republice Czeskiej przybywa galerii handlowych, a wraz z nimi sklepów odzieżowych, nie idzie wraz z tym wzrost sprzedaży odzieży. Czesi nie lubią na ciuchy wydawać za dużo. Lubują się w szateksach!

W zapomnienie odchodzą wietnamskie sklepiki z odzieżą, gdzie koszulkę można kupić za 50 koron, choć na metce widnieje cena 70CZK. Wietnamskie sklepy i bazary oferują jedną i wciąż tę samą bylejakość. Przybysze ze Wschodu prowadzący sklepiki na bazarze w Pradze Holeszowicach załamują ręce.

Właściciele sklepów odzieżowych w centrach handlowych zauważyli jedną przypadłość: Czesi w tego typu przybytkach pojawiają się jedynie w czasie wyprzedaży. Jak sami tłumaczą sezonowi klienci, żal jest nie kupić bluzki przecenionej aż o 70 proc.

W tych trudnych czasach nasi sąsiedzi liczą każdą koronę. Jednak znalazł się sposób na porządne zakupy: wizyta w szmateksie (czes. hrabárna, sekáč, second-hand). Znane jeszcze z lat 90-tych były symbolem biedy. Dziś stały się symbolem gustu i stylu. W szmateksach kupuje dzisiaj 30 proc. Czechów.

Oprócz tych istniejących na każdym rogu wyrastają kolejne. Niektórzy oprócz szperania w stacjonarnych second-handach lubują się też w tych internetowych. Portale oferujące odzież z drugiej ręki przeżywają rozkwit.

Używana odzież, która pojawia się w czeskich sklepach pochodzi z Wielkiej Brytanii, Niemiec czy Włoch. W zeszłym roku do Republiki Czeskiej przyjechała odzież o wartości 400 milionów koron. Wśród ogromu tych ciuchów można znaleźć krótkie spodenki (cze. letní kraťasy) za 20 koron, a markowy sweter za 100. Ale to nie wszystko!

Nasza klientela po tak długim czasie jest rozpieszczona! Teraz oprócz tych najtańszych rzeczy chcą i droższe ale oryginalne. Z naszego szmateksu robi się teraz luksusowy butik – mówi Jana Stančíková właścicielka sklepu w centrum Pragi.

Dziennikarka telewizji CT24 postanowiła ubrać się w podobne ciuchy w second handzie oraz w zwykłym sieciowym sklepie. Efekt? Za używane, ale modne i eleganckie ubrania zapłaciła 330 koron. Za taki sam zestaw, ale kupiony w galerii handlowej zapłaciła prawie 2000 CZK.