„Wyrwy” Kláry Vlasákovej – muzyczna recenzja świata w kryzysie
Fabuła Wyrw Kláry Vlasákovej przemawia do wyobraźni na wielu poziomach. W moim przypadku szczególnie silne okazały się skojarzenia muzyczne. Podczas lektury książki dominują uczucia niepokoju, strachu oraz oczekiwania, które od razu przywiodły mi na myśl kompozycje Philipa Glassa z cyklu Etudes for Piano. Idąc tym nieoczywistym tropem, uczyniłem je osnową recenzji łączącej literaturę i muzykę.
Czytaj dalej „„Wyrwy” Kláry Vlasákovej – muzyczna recenzja świata w kryzysie”I piwo też, czyli więcej niż 10 rzeczy, które łączą Czechy i Chorwację
Aleksandra Wojtaszek zewsząd zbiera zasłużone komplementy za reportaż „Fjaka. Sezon na Chorwację” (wyd. Czarne). Z ochotą przyłączam się do tych pochwał. Na podobną książkę o Czechach osoby zainteresowane tym krajem (nie wszyscy identyfikują się jako czechofile) czekają z utęsknieniem. Mimo sporej liczby okołoczeskich publikacji nic takiego dotąd nie wyszło. Takiego, to znaczy pisanego z tym rodzajem uczucia, jakie wyznaje Wojtaszek: „zamiast zachwycać się pięknem przyrody i palimpsestem cywilizacji, marudzę, dociekam, wyciągam historyczne brudy. (…) Wybacz więc, Chorwacjo, dla mnie chyba tak po prostu wygląda miłość”.
Czytaj dalej „I piwo też, czyli więcej niż 10 rzeczy, które łączą Czechy i Chorwację”Wsiąść do pociągu byle jakiego?
„Stacja Europa Centralna” autorstwa Jaroslava Rudiša to fascynująca podróż przez Europę w towarzystwie pasjonata kolejnictwa. Choć marzenia o pracy na kolei zostały mu uniemożliwione w wyniku wady wzroku, pisarz odnalazł inny sposób na zaspokojenie swojej miłości do podróżowania – jazdę pociągiem.
Czytaj dalej „Wsiąść do pociągu byle jakiego?”Nohavica i (jego) nasza mała wojna. Przed lekturą książki Přemysla Houdy
Jaromír Nohavica, Służba Bezpieczeństwa, medal od Putina – te hasła są w stanie natychmiast wywołać burzę tak w czeskim, jak i czechofilskim Internecie. Właśnie tymi budzącymi ogromne emocje wątkami w życiorysie pieśniarza zajmuje się historyk i publicysta Přemysla Houdy w niedawno opublikowanej książce „Nohavica a jeho naše malá válka”.
Matki nie wiedzą wszystkiego. O „Kamienicy” Alžběty Bublanovej
„Kamienica” to powieść o dojrzałej kobiecie, która prowadzi ze sobą dialog wewnętrzny na temat siebie i ludzi, których widzi przez okno i wizjer swojego mieszkania. Bada relacje ze swoją córką i zastanawia się, co może dla niej zrobić, żeby była szczęśliwa.
Czytaj dalej „Matki nie wiedzą wszystkiego. O „Kamienicy” Alžběty Bublanovej”„Południca”- morderca na osiedlu
Jak napisać opis książki, nie zdradzając treści, tak żebyście uwierzyli, że jest świetna?
Wpis na blogu powinien z reguły mieć trochę więcej znaków niż post na facebooku, gdzie mogę sobie pozwolić na lakoniczne “wow” lub instagramowy #dobra_książka, więc zacznę może od autora powieści. „Południcę” napisał Jiří Březina (polskie tłumaczenie jest autorstwa Agaty Wróbel), który mieszka w Czeskich Budziejowicach ma ponad 40 lat i poza pisaniem powieści zajmuje się copywritingiem i tłumaczeniami. Wydawnictwo na skrzydełku okładki podaje również informację, że podobnie jak jego bohater powieści, Tomáš Volf, jest fanem black metalu.
„Czescy ekspresjoniści”- książka dla wymagających Czechofili i znawców literatury
Zbiorem felietonów o czeskich ekspresjonistach, którzy nie dość, że zapisali się w dziejach nie tylko światowej literatury, to jeszcze byli dla naszego ukochanego Hrabala wzorem do naśladowania, rozpoczynam swoje polecenia na tegoroczne prezenty pod choinkę.
Czytaj dalej „„Czescy ekspresjoniści”- książka dla wymagających Czechofili i znawców literatury”To białe w tym żółtym, czyli kuchnia Václava Havla
Po pierwszej zapowiedzi tej publikacji, wiedziałam, że muszę ją przeczytać, chociaż kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Trudno mi było uwierzyć, że to naprawdę będzie książka kucharska, a jednak takie były zamiary autora.
Czytaj dalej „To białe w tym żółtym, czyli kuchnia Václava Havla”„Piękne zielone oczy”, Arnošt Lustig
Jutro premiera książki Arnošta Lustiga „”Piękne zielone oczy” (tłumaczenie Jan Stachowski) wydana przez Wydawnictwo Czarne. Czytaj dalej „„Piękne zielone oczy”, Arnošt Lustig”
Koszary, szpital, dworzec, kino i Kupa na 22 piętrze, czyli kilka ulubionych miejsc w Pradze
Zainspirowany Osobistym przewodnikiem po Pradze autorstwa Mariusza Szczygła przedstawiam kilka moich ulubionych miejsc w Pradze.
Czytaj dalej „Koszary, szpital, dworzec, kino i Kupa na 22 piętrze, czyli kilka ulubionych miejsc w Pradze”
Osobiste trzy halerze o „Osobistym przewodniku po Pradze”
Czechofile, i szczygłofile, rzucili się czytać nową książkę autora Gottlandu. Nie jestem wyjątkiem. Wypatrywałem tej publikacji z dawno niespotykaną ciekawością i pochłonąłem ją jak pierwsze piwo po przyjeździe do Pragi, jak Maria w Postrzyżynach – duszkiem. Czytaj dalej „Osobiste trzy halerze o „Osobistym przewodniku po Pradze””
JP 100%
Jeśli spodziewacie się, że zajmę miejsce na blogu i Wasz czas, opisem cudów jakich „dokonał” papież albo o jego pielgrzymkach do Czech, to możecie skończyć czytać już teraz albo właśnie skupić się na lekturze, bo o tym na pewno pisać nie będę.
