Główna Księgarnia Naukowa im. B. Prusa zorganizowała pod koniec października Tydzień Czeski, dzięki któremu udało mi się wreszcie być na spotkaniu z autorem książki „To nie jest raj”, panem Michałem Zabłockim. Czytaj dalej „Czy o Czechach pisze się dobrze albo wcale? Spotkanie z Michałem Zabłockim”
„Čerstvé żarty” to dziwny twór, rzeknę bez kozery nowotwór, który ma Polaków bawić i uczyć jacy są nasi sąsiedzi zza południowej granicy przy okazji „dyskretnie” reklamując piwo Žatecký Světlý Ležák. Bez ogródek napiszę- moim zdaniem ten program to rak mózgu. Czytaj dalej „Bardzo nieświeże żarty”
Serdecznie zapraszamy na spotkanie z wybitnym czeskim pisarzem, Jachymem Topolem, które odbędzie się 22 października o godz. 19:00 w Klubie Komediowym (ul. Nowowiejska 1). Czytaj dalej „Zaproszenie na spotkanie z Jachymem Topolem”
Na dobry początek umilająca lekturę jesienna piosenka oraz podtrzymujące napięcie zdjęcie (powyżej). Czytaj dalej „Broumov o(d)kryty jesienią”
Główna Księgarnia Naukowa im. B. Prusa w Warszawie wraz z moim blogiem zaprasza wszystkich Czechofilów i fanów dobrej literatury na celebrację kultury czeskiej pod hasłem CZESKI TYDZIEŃ, który odbędzie się w księgarni w ostatnim tygodniu października. W programie codziennie wydarzenia, spotkania, konkursy i promocje zarówno w księgarni stacjonarnej, jak i na Facebooku. Czytaj dalej „Czeski Tydzień w Głównej Księgarni Naukowej im. Bolesława Prusa w Warszawie | 23-31 października 2019”
„Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu” przypomina „Sensacje XX wieku”. Mógłby to czytać Wołoszański. Czytaj dalej „„Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu””
Przeczytałam ten zbiór felietonów już ponad dwa tygodnie temu i mimo, że jest niewielka, to czytało mi się ją z trudem. Myślałam początkowo, że to przez fakt, że autor chce obalić mit o tym, że Czechy są fajniejszym krajem od Polski, a jako Czechofil zupełnie się z tym nie zgadzam, jednak doszłam do wniosku, że raczej chodzi też o coś innego… Czytaj dalej „„To nie jest raj. Szkice o współczesnych Czechach” – czyli jak wkurzyć Czechofila”
W ostatni piątek (17.05.2019 r.) brałam udział w ciekawym wykładzie dr Weroniki Parfianowicz pt. Jak mieszkać w Europie Środkowej, który dotyczył historii mieszkalnictwa w Polsce i Czechach. Wykład potwierdzał tezę, że bloki z wielkiej płyty były początkowo zbawieniem dla społeczeństw obu narodów a teraz bywają przekleństwem tak samo dla nas, jak i dla ludzi zza południowej granicy. Czytaj dalej „Łazienka z dykty”
Ostatni weekend spędziłam w Cieszynie. Pogoda była okropna, ale Cieszyn jak zwykle cieszył moje oczy, jednak mam wrażenie, że to miasto może budzić pewne zdziwienie. Czytaj dalej „Cieszyn miasto pytań”
Alegoria Czech. Proromska i progenderowa agitka. Wypełnia misję telewizji publicznej. Oburza dosadnością języka i scenami seksu przed godziną 22. Wiarygodnie pokazuje socjalne problemy w mieście na północy Czech. Ośmiesza prowincję ku uciesze Prażan. Podważa stereotypy. Utwierdza stereotypy. Pokazuje Czechów jako rasistów i homofobów. Propaguje tolerancję. Czytaj dalej „PO MOŚCIE!”
Ostatni film w reżyserii Jana Hřebejka to początek trylogii o skomplikowanych więzach rodzinnych. W pierwszej części akcja dzieje się podczas II Wojny Światowej w okupowanej przez nazistów Pradze.
Trzy siostry: Vilma, Ela i Bedřiška mieszkają z dwójką dzieci. Ich mężowie zostali wywiezieni do obozów koncentracyjnych za działalność w ruchu oporu. Lekarz Jiří, przyjaciel męża Vilmy, wdzięczny kolegom z konspiracji, że go nie wydali w trakcie przesłuchań pomaga samotnym kobietom przez całą wojnę.
Z czasem między Vilmą i Jiřím budzi się uczucie. Tuż po zakończeniu wojny niespodziewanie wraca mąż Vilmy. Po latach nieobecności jest on dla domowników obcym człowiekiem, ale zostaje z rodziną. Jiří odchodzi.
Powyższy opis to suche fakty, które brzmią jak streszczenie opery mydlanej. Film jednak jest bardzo daleki od tego gatunku. To bardziej epopeja narodowa, gdzie główną osią jest historia trzech kobiet, które podczas wojny wzajemnie się wspierają tworząc wraz z Jiřím coś, co dzisiaj nazwalibyśmy patchworkową rodziną.
Charakterystyczny dla reżyserii Jana Hřebejka spokój i stonowane kolory wspaniale dopełniają znakomite kreacje aktorskie Anny Geislerovej, Ondřeja Sokola, Kláry Melíškovej, Gabrieli Míčovej i Martina Fingera.
Czeskie filmy ostatnio rzadko trafiają na nasze ekrany, więc tym bardziej warto wybrać się na „Ogród rodzinny. Przyjaciel” do kina.
Czechy mają bardzo niski stopień bezrobocia i potrzebują coraz więcej pracowników. To szansa także dla Polaków. Czytaj dalej „Praca w Czechach czeka… na programistów ale nie tylko”
Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.