Książka „Czechy. Instrukcja obsługi” autorstwa Jiříego Grušy jest już na naszym rynku od zeszłego roku, ale warto o niej pamiętać przy okazji prezentów. Ten nietypowy przewodnik stanowi bardziej inspirację do zagłębienia się w arkana czeskich dziejów niż zwiedzania kolejnych miejsc, ale warto go przeczytać przed kolejną podróżą, które (mam nadzieję) już niebawem będą możliwe.
Ciekawostką jest, że mimo, że autor jest rodowitym Czechem, to pierwsza wersja książki została napisana po niemiecku dla wydawnictwa Piper w 1998 roku a potem przetłumaczona przez autora i lingwistów na czeski. Po kilku wydaniach i uzupełnieniach w 2009 roku powstała ostateczna wersja, z której tłumaczenie na język polski mamy aktualnie wydane przez Międzynarodowe Centrum Kultury.
To zdecydowanie pozycja dla zaawansowanych Czechofili lub wielbicieli potoczystego języka esejów historycznych. Przeczytamy tu wiele anegdot i ciekawostek, ale nie jest to pozycja łatwa i przyjemna (taką polecę w następnym artykule).
Indeks postaci na końcu sugeruje, że główną osią książki są ludzie. Jeśli więc to nas interesuje, to na pewno warto sięgnąć po tę pozycję. Autor wspomina zarówno o kanonicznych postaciach związanych z Czechami, takich jak m.in. Kafka, Čapek czy Havel (z którym znał się osobiście) ale też mniej znanymi dla nas jak Němcova, czy Linda.
Gruša daje się poprzez tę książkę poznać, jako człowiek, który ma dystans zarówno do siebie jaki i swojego kraju, czyli ma cechy ja osobiście wysoko cenie.
Nie do końca rozumiem jednak tytuł, czemu ten zbiór esejów o Czechach, czeskiej literaturze, sztuce, baśniach i legendach ma być instrukcją. Czy to mamy traktować jako klucz do zrozumienia złożoności Czechów? Z całą pewnością będzie to dobry punkt wyjścia i namiastka czeskości pośród polskiej zimowej smuty narodowej kwarantanny, więc uważam tę książkę jako pozycję obowiązkową, z zaznaczeniem, że czytanie jej to będzie dłuższa przyjemność.
Link do księgarni: TUTAJ
Autor: Dorota Chmielewska