Znowelizowane prawo nakazuje sklepom (z rocznym obrotem wyższym niż pięć miliardów koron) umieszczanie przy wejściu tabliczki z procentowym udziałem nazw krajów, z których pochodzi dany produkt spożywczy. W rzeczywistości napis „93 proc.” przy symbolu czeskiej flagi nie oznacza, że tyle czeskich produktów znajdziemy na półkach.
Klient widząc tego typu obowiązkowe oznaczenia myśli sobie, że asortyment sklepu do którego wchodzi zawiera właśnie podaną wielkość towarów z danego kraju. Niestety się myli. Jak się okazuje nie istnieje definicja określenia česká potravina i z tego powodu dochodzi do przekłamań.
Jeżeli przy drzwiach marketu widnieje napis „93 proc” oraz symbol czeskiej flagi, oznacza to że taka jest ilość firm zarejestrowanych w Czechach, której produkty leżą na półkach. Nie oznacza to wcale, że firmy te nie mogły ściągnąć mięsa z Polski i go przemetkować.
W trakcie badania Inspekcji Handlowej okazało się, że deklarowane jako czeskie, produkty tak naprawdę pochodziły z Niemiec, a nawet Indii.
Rzeczniczka Izby Żywności Republiki Czeskiej ( Potravinářska komora ČR) Dana Večerová informuje: Pochodzenie produktu powinno być definiowane poprzez miejsce jego produkcji. Jednak prawda jest zgoła inna.
W kraju, gdzie istnieje kilkanaście oznaczeń definiujących „czeskość” produktu, gdzie za czeskie uważane są produkty z Chin („bo mają przecież symbol czeskiej jakości”), gdzie nikt tego nie kontroluje, ciężko jest w ogóle wyłapać to co naprawdę czeskie.
Ministerstwo Rolnictwa po interwencji serwisu lidovky.cz w pośpiechu tworzy definicję czeskiego produktu. Według wstępnych ustaleń do jego powstania ma być użyte więcej niż 75 proc. czeskich składników. Czy nie za późno na tego typu działania ministerstwa? I czy na pewno to oznaczenie będzie gwarantem „czeskości”?
czechofil.com 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.