Polska kuchnia oczami Czecha

Polska kuchnia jest pełna mięsa, warzyw i grzybów. Szkoda, że o niej Czesi wiedzą tak samo mało jak i Polacy o tej naszej czeskiej. Afery spożywcze z polską żywnością wcale nie sprzyjają wspólnemu poznawaniu…

Przez to, że w Pradze, ani w ogóle w całym regionie znalezienie polskiej restauracji graniczy z cudem, człowiek który się rozkochał w polskim bigosie musi się bardzo nagimnastykować, by móc go skosztować.

Tym, którzy bigosu jeszcze nie jedli, polecam właśnie ten artykuł.

Polska słynie ze świetnych wędlin, ale to właśnie bigos jest prawdziwym rarytasem. Na szczęście udało mi się ten rarytas dostać w Hotelu Ambassador, w którym odbywał się trzeci czesko-polski zjazd Klubu Polskiego oraz polskiej Ambasady.

Bigos – mieszanka dwóch rodzajów mięsa wieprzowego i wołowego, kiełbasy, grzybów i kapusty – to najbardziej tradycyjna polska potrawa. Duża ilość przypraw, specjalna sztuka gotowania przez długi czas na wolnym ogniu to czynniki odpowiadające za smak bigosu. Właśnie długi czas przygotowania sprawia, że tak rzadko można go dostać w polskich restauracjach. W czeskich hospodach jedzenie podają w dwie minuty, jednak co to za filozofia położyć na talerz schabowego oraz kilka ziemniaków. W Polsce tak szybko podaje się tylko kebaba.

 

Z tego co wiem, polskie wędliny są ciężko dostępne w Czechach. Jeśli już się pojawią, najczęściej ich nazwy brzmią jakby były słowackie. Cechą polskiego salami jest jego wyśmienity skład: 100 gramów produktu ze 135 gramów mięsa.

Konkurencja w branży mięsnej w Polsce jest bardzo silna, a podniebienie Polaków bardzo wybredne. Oczywiście można kupić też zwykłe parówki czy słabej jakości kiełbasy, ale to właśnie jakość tych produkowanych domowymi metodami można porównać do jakości czeskiego piwa. I możesz z tą opinią dyskutować ile chcesz. Skończysz, gdy spróbujesz wspomnianego specjału.

Jeżeli Czech ma ochotę na coś orzeźwiającego i kwaśnego, powinien sobie zjeść polskiego kiszonego ogórka. Kiszone ogórki są nieodłącznym elementem polskiej kuchni a także polskiej kultury! Wraz ze smalcem i domowym żytnim chlebem (którego ciężko uświadczyć w polskim sklepie – red.) stanowią niezwykle smakowitą przekąskę na wszelkiego rodzaju domówkach i przyjęciach. Jeśli któryś z waszych polskich znajomych zaoferuje Wam tę niezwykłą kombinację smaków – nie wahajcie się ich skosztować.

Po skończonej uczcie nadszedł czas na tańce przy polskiej i czeskiej muzyce. Okazało się, że Ewa Farna uważana jest w Polsce za wielką gwiazdę (w przeciwieństwie do Czech),  a Mládkowy Jožin  z bážin

pojawił się w Polsce trzydzieści lat po jego czeskiej premierze! Poza tym wydaje się, że każdy Polak kocha Jaromira Nohavicę…

Polacy według badania CBOS lubią Czechów najbardziej ze wszystkich narodów. Jest to sympatia/miłość bardziej romantyczna/platoniczna niż realna. Czech w oczach Polaka to Szwejk, ateista i wiecznie uśmiechnięta osoba. Niestety poza tym Polacy o Czechah wiedzą mało. Na pewno nie wiedzą jakie są czeskie typowe dania.

Ja wiem jedno: łączy nas na pewno okrzyk zachwytu nad smacznymi potrawami czyli słowo „mniam” (czes. Mňam!)

Martin Ehl, szef działu zagranicznego ihned.cz