Mój stały Czytelnik Pan Władysław ze Stargardu Szczecińskiego wpadł na pomysł, aby z okazji 100. urodzin Bohumila Hrabala zorganizować wycieczkę śladami tego słynnego pisarza.
Plan wycieczki obejmować będzie wizytę w miejscowościach Nymburk, Praga oraz Kersko. Oczywiście w ramach zajęć obowiązkowych będzie biesiadowanie. Najlepiej jest to robić w grupie, gdyż jak mawiał Hrabal, samotne biesiadowanie jest mało interesujące.
Na pewno wśród Czytelników bloga są inni wierni fani Hrabala, dlatego ten wpis to apel do Was, aby się zjednoczyć w tym szczególnym okresie i zorganizować sobie wyjątkową wycieczkę po tym kochanym świeckim kraju.
Każdy, kto chciałby uczestniczyć w tym wydarzeniu, proszony jest o skontaktowanie się z Panem Władysławem drogą mailową: wladek46@interia.pl
Autor bloga Czechofil.com jest bardzo entuzjastycznie nastawiony do tego pomysłu, dlatego zabrał się za jego propagowanie.
Bohumil Hrabal (ur. 28 marca 1914 w Brnie, zm. 3 lutego 1997 w Pradze), czeski pisarz, uważany za znaczącego twórcę światowej literatury XX wieku. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 25 języków. Według jego opowiadań powstało kilka filmów, z których najbardziej znane są Pociągi pod specjalnym nadzorem Jiříego Menzla. Hrabal w swoich książkach (większość to zbiory luźno powiązanych ze sobą opowiadań) zawarł obraz Pragi, w której mieszkał przez większość swego życia, jako miejsca magicznego. Miejsca, które opisywał są dziś odwiedzane przez wielbicieli jego prozy z całego świata. Są to przede wszystkim knajpy, w tym szczególnie gospoda U Zlatého Tygra i cała dzielnica Libeň. Także postacie, które wypełniają karty jego dzieł są niezwykłe: żona Eliška, zwana także Pipsi, stryj Pepin, który pojawia się w prawie każdej książce, znajomi artyści opisani w Weselach w domu i ukochane przez pisarza koty. Niemal wszystkie historie opowiadane są przez Hrabala z dystansem, przymrużeniem oka, mimo że często dotyczą one smutnych przeżyć – II wojna światowa i zbrodnie popełniane przez niemieckich okupantów oraz w czasach komunistycznej dyktatury wCzechosłowacji. Ten sposób opowiadania wpisuje się w tradycję praskich pábiteli – bywalców knajp opowiadających przy piwie cudowne, częściowo zmyślone historie. Większość ludzi kocha tę literaturę właśnie za atmosferę serdeczności, ciepła, senności i surrealizmu oraz słodkiej ironii, z jaką patrzy autor na świat i własne życie. Dzięki niezwykłemu językowi, w którym odbija się czeszczyzna z praskich piwiarni, autor wywarł także wpływ na język Czechów.
czechofil.com 
Świetny pomysł 🙂